امنیت سایبری به معنای محافظت از سیستم‌های متصل به اینترنت، مانند سخت‌افزار، نرم‌افزار و داده‌ها در برابر تهدیدات سایبری است. افراد و سازمان‌ها از آن برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به مراکز داده و سایر سیستم‌های رایانه‌ای استفاده می‌کنند.
یک استراتژی مؤثر امنیت سایبری می‌تواند موضع امنیتی قوی در برابر حملات مخرب که برای دسترسی، تغییر، حذف، نابودی یا اخاذی سیستم‌ها و داده‌های حساس سازمان یا کاربر طراحی شده‌اند، ایجاد کند. امنیت سایبری همچنین در پیشگیری از حملاتی که برای غیرفعال‌کردن یا مختل کردن عملکرد یک سیستم یا دستگاه طراحی شده‌اند، نقش اساسی دارد.
یک رویکرد ایده‌آل برای امنیت سایبری باید دارای چندین لایه حفاظت در هر نقطه دسترسی احتمالی یا سطح حمله باشد. این شامل یک‌لایه حفاظتی برای داده‌ها، نرم‌افزار، سخت‌افزار و شبکه‌های متصل می‌شود. علاوه بر این، همه کارکنان درون یک سازمان که به هر یک از این نقاط پایانی دسترسی دارند، باید در مورد فرایندهای مناسب انطباق و امنیت آموزش ببینند. سازمان‌ها همچنین از ابزارهایی مانند سیستم‌های مدیریت تهدیدات یکپارچه به‌عنوان لایه دیگری از محافظت در برابر تهدیدات استفاده می‌کنند. این ابزارها می‌توانند تهدیدات بالقوه را شناسایی، ایزوله و برطرف کنند و در صورت نیاز به اقدامات اضافی به کاربران اطلاع دهند.
حملات سایبری می‌توانند از طریق روش‌های مختلف قربانیان خود را فلج کنند، بنابراین ایجاد یک استراتژی قوی امنیت سایبری جزء جدایی‌ناپذیر هر سازمانی است. سازمان‌ها همچنین باید یک برنامه بازیابی از حادثه داشته باشند تا بتوانند در صورت وقوع یک حمله سایبری موفق به‌سرعت بازیابی کنند.
چرا امنیت سایبری مهم است؟
با افزایش تعداد کاربران، دستگاه‌ها و برنامه‌ها در شرکت‌های مدرن، به همراه حجم داده‌ها که بسیاری از آنها حساس یا محرمانه هستند، امنیت سایبری بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. بااین‌حال، حجم و پیچیدگی مهاجمان سایبری و تکنیک‌های حمله، این مشکل را حتی بیشتر می‌کند.
بدون داشتن استراتژی مناسب امنیت سایبری و آموزش صحیح کارکنان در مورد بهترین شیوه‌های امنیتی، بازیگران مخرب می‌توانند عملیات یک سازمان را به طور کامل متوقف کنند.
عناصر امنیت سایبری و نحوه کار آن چیست؟
حوزه امنیت سایبری را می‌توان به بخش‌های مختلفی تقسیم کرد که هماهنگی آنها در سازمان برای موفقیت یک برنامه امنیت سایبری بسیار مهم است. این بخش‌ها شامل موارد زیر می‌شود:
- امنیت نرم‌افزار: بر محافظت از نرم‌افزارها در برابر آسیب‌پذیری‌ها و حملات تمرکز دارد.
- امنیت اطلاعات یا داده: بر محافظت از اطلاعات در برابر دسترسی غیرمجاز، افشا، تغییر و تخریب تمرکز دارد.
- امنیت شبکه: بر محافظت از شبکه‌های کامپیوتری در برابر دسترسی غیرمجاز، نفوذ و حملات مخرب تمرکز دارد.
- بازیابی سریع: بر توانایی سازمان برای بازیابی سریع از حوادث و حفاظت از عملیات حیاتی کسب‌وکار تمرکز دارد.
- امنیت عملیاتی: بر حفاظت از دارایی‌های فیزیکی و دیجیتالی سازمان در برابر تهدیدات داخلی و خارجی تمرکز دارد.
- امنیت ابری: بر محافظت از داده‌ها و منابع موجود در فضای ابری تمرکز دارد.
- امنیت زیرساخت‌های حیاتی: بر محافظت از زیرساخت‌های حیاتی مانند نیروگاه‌ها و سیستم‌های حمل‌ونقل در برابر حملات سایبری تمرکز دارد.
- امنیت فیزیکی: بر کنترل دسترسی فیزیکی به دارایی‌های سازمان مانند سخت‌افزار و داده‌ها تمرکز دارد.
- آموزش کاربر نهایی: بر آموزش کارکنان در مورد چگونگی شناسایی و پیشگیری از تهدیدات سایبری تمرکز دارد.
حفظ امنیت سایبری در یک چشم‌انداز تهدید در حال تحول، یک چالش برای همه سازمان‌ها است. رویکردهای سنتی واکنشی که در آنها منابع برای محافظت از سیستم‌ها در برابر بزرگ‌ترین تهدیدات شناخته شده اختصاص داده می‌شد، درحالی‌که از تهدیدات کمتر شناخته شده محافظت نمی‌شد، دیگر کافی نیست. برای همگام‌شدن با خطرات امنیتی در حال تغییر، رویکردی پیشگیرانه‌تر و سازگارتر ضروری است.
چندین سازمان، مشاوره کلیدی امنیت سایبری و راهنمایی ارائه می‌دهند. به‌عنوان‌مثال، موسسه ملی استانداردها و فناوری (NIST) توصیه می‌کند که نظارت مداوم و ارزیابی زمان واقعی را به‌عنوان بخشی از چارچوب ارزیابی ریسک برای دفاع در برابر تهدیدات شناخته شده و ناشناخته، اتخاذ کنید.
مزایای امنیت سایبری
مزایای اجرا و حفظ اقدامات امنیت سایبری شامل موارد زیر است:
- حفاظت از کسب‌وکار در برابر حملات سایبری و نقض داده‌ها: امنیت سایبری به سازمان‌ها کمک می‌کند تا از داده‌های حساس مشتریان، شرکا و خود سازمان در برابر حملات مخرب محافظت کنند و از وقوع وقفه‌های گران‌قیمت در فعالیت‌های تجاری جلوگیری کنند.
- محافظت از داده‌ها و شبکه‌ها: اقدامات امنیت سایبری می‌تواند از طریق رمزگذاری داده‌ها، کنترل دسترسی و سایر اقدامات، از دسترسی غیرمجاز، افشا، تغییر و تخریب داده‌ها و همچنین شبکه‌های رایانه‌ای سازمان جلوگیری کند.
- جلوگیری از دسترسی کاربران غیرمجاز: امنیت سایبری با استفاده از احراز هویت و مجوزهای مناسب، سازمان را قادر می‌سازد تا از دسترسی افراد غیرمجاز به اطلاعات و سیستم‌های حساس خود جلوگیری کند.
- بهبود زمان بازیابی پس از نقض: با داشتن استراتژی مناسب امنیت سایبری و برنامه‌ریزی برای مقابله با حوادث، سازمان‌ها می‌توانند سریع‌تر از حملات سایبری و نقض داده‌ها بهبود یابند و فعالیت‌های خود را از سر بگیرند.
- حمایت از کاربران نهایی و دستگاه‌های نقطه پایانی: امنیت سایبری به محافظت از کارکنان در برابر حملات فیشینگ و سایر تهدیدات سایبری که می‌تواند منجر به نقض داده‌ها و مشکلات امنیتی دیگر شود، کمک می‌کند.
- انطباق با مقررات: بسیاری از صنایع دارای قوانین و مقررات مربوط به امنیت داده‌ها هستند و پیاده‌سازی اقدامات امنیت سایبری به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با این الزامات مطابقت داشته باشند و از جریمه‌های احتمالی اجتناب کنند.
- تداوم کسب‌وکار: یک استراتژی امنیت سایبری قوی می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا با وجود وقوع حوادث امنیتی، به فعالیت خود ادامه دهند و از توقف کامل عملیات جلوگیری کند.
- تقویت اعتماد به شهرت و اعتبار شرکت برای توسعه‌دهندگان، شرکا، مشتریان، ذی‌نفعان و کارکنان: با داشتن اقدامات امنیتی سایبری قوی، سازمان‌ها می‌توانند اعتماد شرکا، مشتریان، کارمندان و سایر ذی‌نفعان را نسبت به توانایی خود در محافظت از داده‌ها و حفظ امنیت کسب‌وکار جلب کنند.
انواع مختلف تهدیدات امنیت سایبری
همگام‌شدن با فناوری‌های جدید، روندهای امنیتی و اطلاعات تهدید، کار چالش برانگیزی است. این امر برای محافظت از اطلاعات و سایر دارایی‌ها در برابر تهدیدات سایبری که اشکال مختلفی به خود می‌گیرند، ضروری است. انواع تهدیدات سایبری عبارت‌اند از:
- بدافزار (Malware): نرم‌افزار مخربی که هر نوع فایل یا برنامه‌ای می‌تواند برای آسیب رساندن به رایانه کاربر استفاده شود. انواع مختلف بدافزار شامل کرم‌ها، ویروس‌ها، تروجان‌ها و جاسوس‌افزارها می‌شود.
- باج‌افزار (Ransomware): نوعی بدافزار است که در آن مهاجم، فایل‌های سیستم کامپیوتری قربانی را قفل می‌کند (معمولاً از طریق رمزگذاری) و برای رمزگشایی و باز کردن آنها، درخواست باج می‌کند.
- مهندسی اجتماعی (Social Engineering): حمله‌ای است که بر تعامل انسانی متکی است. این حمله، کاربران را فریب می‌دهد تا با شکستن رویه‌های امنیتی، اطلاعات حساسی را که معمولاً محافظت می‌شود، به دست آورند.
- فیشینگ (Phishing): نوعی مهندسی اجتماعی است که در آن، ایمیل یا پیام‌های متقلبانه که شبیه پیام‌های منابع معتبر یا شناخته شده هستند، ارسال می‌شود. اغلب این حملات به‌صورت تصادفی و باهدف سرقت اطلاعات حساس مانند اطلاعات کارت اعتباری یا ورود به سیستم انجام می‌شود.
- فیشینگ هدفمند (Spear Phishing): نوعی فیشینگ است که یک کاربر، سازمان یا کسب‌وکار خاص را هدف قرار می‌دهد.
- تهدیدات داخلی (Insider Threats): نقض امنیت یا خسارت‌هایی است که توسط انسان‌ها – به‌عنوان‌مثال، کارمندان، پیمانکاران یا مشتریان – ایجاد می‌شود. تهدیدات داخلی می‌توانند به‌صورت عمدی یا غیرعمدی باشند. حملات توزیع شده منع سرویس (DDoS): حملاتی هستند که در آنها چندین سیستم، ترافیک یک سیستم هدفمند مانند سرور، وب‌سایت یا سایر منابع شبکه را مختل می‌کنند. این حملات با بمباران‌کردن هدف با پیام‌ها، درخواست‌های اتصال یا بسته‌های داده، می‌توانند سیستم را کند یا خراب کنند و مانع استفاده ترافیک مجاز از آن شوند.
- تهدیدات پیشرفته مداوم (APT): حمله هدفمند طولانی‌مدتی است که در آن مهاجم به یک شبکه نفوذ کرده و برای مدت طولانی ناشناخته باقی می‌ماند. هدف از یک APT سرقت داده‌ها است.
- حمله مرد میانی (MitM): نوعی حمله استراق سمع است که در آن مهاجم با رهگیری و ارسال مجدد پیام‌ها بین دو طرفی که فکر می‌کنند با هم ارتباط برقرار می‌کنند، اطلاعات را به دست می‌آورد.
- تزریق کد SQL (SQL Injection): تکنیکی است که مهاجمان برای دسترسی به پایگاه‌داده یک برنامه وب با افزودن رشته‌ای از کد مخرب SQL به یک پرس‌وجوی پایگاه‌داده استفاده می‌کنند. تزریق SQL دسترسی به داده‌های حساس را فراهم کرده و مهاجمان را قادر می‌سازد تا دستورات مخرب SQL را اجرا کنند.
انواع دیگر حملات رایج عبارت‌اند از: بات نت‌ها، حملات دانلود درایو بای، اکسپلویت، تبلیغات مخرب (Malvertising)، ویشینگ، اسمشینگ، حملات پر کردن اعتبارنامه (credential stuffing)، حملات اسکریپت بین سایتی (cross-site scripting)، کی لاگرها، و حملات روز صفر (zero-day exploit).
مهم‌ترین چالش‌های امنیت سایبری
امنیت سایبری دائما با چالش‌های مختلفی مانند هکرها، از دست رفتن داده‌ها، حریم خصوصی، مدیریت ریسک و تغییر استراتژی‌های امنیت سایبری دست و پنجه نرم می‌کند. انتظار نمی‌رود تعداد حملات سایبری به زودی کاهش یابد. علاوه بر این، افزایش نقاط ورود برای حملات، مانند اینترنت اشیا و گسترش سطح حمله، نیاز به ایمن سازی شبکه‌ها و دستگاه‌ها را افزایش می‌دهد.
چالش‌های عمده زیر به طور مداوم باید مورد توجه قرار گیرند:
1) تهدیدات در حال تکامل
یکی از مشکل‌‌ترین جنبه‌های امنیت سایبری، ماهیت در حال تغییر ریسک‌های امنیتی است. با ظهور فناوری‌های جدید و استفاده از فناوری به روش‌های جدید یا متفاوت، راه‌های حمله‌ی جدیدی نیز توسعه می‌یابد. همگام شدن با این تغییرات و پیشرفت‌های مکرر در حملات، و همچنین به‌روزرسانی اقدامات برای مقابله با آنها، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این موضوع شامل اطمینان از به‌روزرسانی مداوم همه عناصر امنیت سایبری برای محافظت در برابر آسیب‌پذیری‌های بالقوه است. این کار به خصوص برای سازمان‌های کوچک‌تر که از نیروی انسانی یا منابع داخلی کافی برخوردار نیستند، دشوار است.
2) سیل داده‌ها
سازمان‌ها می‌توانند داده‌های بالقوه زیادی را از افرادی که از خدماتشان استفاده می‌کنند، جمع‌آوری کنند. با جمع‌آوری داده‌های بیشتر، احتمال سرقت اطلاعات شخصی قابل شناسایی (PII) توسط مجرمین سایبری افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، سازمانی که اطلاعات شخصی قابل شناسایی را در ابر ذخیره می‌کند، می‌تواند مورد حمله باج‌افزار قرار گیرد.
3) آموزش آگاهی از امنیت سایبری
برنامه‌های امنیت سایبری همچنین باید به آموزش کاربران نهایی بپردازند. کارمندان می‌توانند به طور تصادفی با لپ‌تاپ یا دستگاه‌های تلفن همراه خود، تهدیدات و آسیب‌پذیری‌ها را به محل کار بیاورند. به همین ترتیب، ممکن است با بی‌احتیاطی عمل کنند، به عنوان مثال، روی پیوندها کلیک کنند یا پیوست‌های ایمیل‌های فیشینگ را دانلود کنند.
آموزش منظم آگاهی از امنیت می‌تواند به کارکنان کمک کند تا در حفظ امنیت شرکت خود در برابر تهدیدات سایبری نقش خود را ایفا کنند.
49 کمبود نیروی کار ماهر و شکاف مهارتی
چالش دیگر در امنیت سایبری، کمبود پرسنل واجد شرایط امنیت سایبری است. با افزایش حجم داده‌های جمع‌آوری و استفاده‌شده توسط شرکت‌ها، نیاز به پرسنل امنیت سایبری برای تجزیه و تحلیل، مدیریت و پاسخ به حوادث نیز افزایش می‌یابد. انجمن امنیت سایبری ISC2 در سال 2023، شکاف بین مشاغل مورد نیاز امنیت سایبری و متخصصان امنیتی را در محل کار، 4 میلیون نفر تخمین زد که نسبت به سال 2022، 12.6% افزایش داشته است.
5) حملات زنجیره تامین و ریسک‌های شخص ثالث
سازمان‌ها می‌توانند برای حفظ امنیت تمام تلاش خود را انجام دهند، اما اگر شرکا، تامین‌کنندگان و فروشندگان شخص ثالثی که به شبکه‌های آنها دسترسی دارند، به طور امن عمل نکنند، تمام این تلاش‌ها بیهوده است. حملات زنجیره تامین مبتنی بر نرم‌افزار و سخت‌افزار، به چالش‌های امنیتی به طور فزاینده‌ای دشوار تبدیل شده‌اند. سازمان‌ها باید به ریسک‌های شخص ثالث در زنجیره تامین رسیدگی کرده و مشکلات تامین نرم‌افزار را کاهش دهند.
بهترین شیوه های امنیت سایبری
برای به حداقل رساندن احتمال حمله سایبری، اجرای و رعایت مجموعه‌ای از بهترین شیوه‌ها که شامل موارد زیر می‌شود، اهمیت دارد:
1) به‌روزرسانی نرم افزارها
اطمینان حاصل کنید که تمام نرم افزارها، از جمله آنتی ویروس، به روز هستند. این کار تضمین می‌کند که مهاجمان نمی‌توانند از آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده‌ای که شرکت‌های نرم‌افزاری قبلاً آنها را وصله کرده‌اند، سوء استفاده کنند.
2) تغییر نام‌های کاربری و گذرواژه‌های پیش‌فرض
بازیگران مخرب ممکن است بتوانند به راحتی نام‌های کاربری و گذرواژه‌های پیش‌فرض دستگاه‌های از پیش تنظیم‌شده را حدس بزنند تا به شبکه دسترسی پیدا کنند.
3) استفاده از از گذرواژه‌های قوی
کارکنان باید گذرواژه‌هایی را انتخاب کنند که از ترکیبی از حروف، اعداد و نمادها استفاده کنند که هک کردن آنها با استفاده از حمله «ح brute-force» یا حدس زدن دشوار باشد. همچنین کارکنان باید گذرواژه‌های خود را به طور مرتب تغییر دهند.
4) استفاده از احراز هویت دو عاملی (MFA)
MFA برای دسترسی به حداقل به دو مؤلفه هویت نیاز دارد که احتمال دسترسی یک مهاجم به دستگاه یا سیستم را به حداقل می رساند.
5) آموزش صحیح کارمندان در مورد امنیت سایبری
این کار به کارمندان کمک می‌کند تا به درستی درک کنند که چگونه اقدامات به ظاهر بی ضرر می‌توانند یک سیستم را در برابر حملات آسیب‌پذیر کنند. این آموزش باید شامل آموزش نحوه شناسایی ایمیل‌های مشکوک برای جلوگیری از حملات فیشینگ نیز باشد.
6) پیاده‌سازی سیستم مدیریت هویت و دسترسی (IAM)
IAM نقش‌ها و امتیازات دسترسی برای هر کاربر در یک سازمان، و همچنین شرایطی را که تحت آن می‌توانند به داده‌های خاصی دسترسی پیدا کنند، تعریف می‌کند.
7) پیاده‌سازی سیستم مدیریت سطح حمله (ASM)
این فرآیند شامل کشف، موجودی، طبقه‌بندی و نظارت مداوم بر زیرساخت فناوری اطلاعات سازمان می‌شود. این کار تضمین می‌کند که امنیت تمام دارایی‌های فناوری اطلاعاتی که به طور بالقوه در معرض دید قرار گرفته و از داخل سازمان قابل دسترسی هستند را پوشش می‌دهد.
8) استفاده از فایروال
فایروال‌ها ترافیک خروجی و ورودی غیر ضروری را محدود می‌کنند، که به جلوگیری از دسترسی به محتوای بالقوه مخرب کمک می‌کند.
9) پیاده‌سازی یک فرآیند بازیابی از فاجعه
در صورت موفقیت آمیز بودن یک حمله سایبری، یک برنامه بازیابی از حادثه به سازمان کمک می کند تا عملیات بازیابی را اجرا و داده‌های حیاتی را بازیابی کند.
چگونه خودکارسازی در امنیت سایبری استفاده می شود؟
خودکارسازی به جزء جدایی ناپذیری برای محافظت از شرکت ها در برابر تعداد و پیچیدگی رو به افزایش تهدیدات سایبری تبدیل شده است. استفاده از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین در حوزه هایی با جریان داده های حجیم، می تواند امنیت سایبری را در سه دسته اصلی زیر بهبود بخشد:
1) تشخیص تهدید
پلتفرم های هوش مصنوعی می توانند داده ها را تجزیه و تحلیل کرده و تهدیدات شناخته شده را شناسایی کنند، و همچنین تهدیدات جدیدی را که از تکنیک های حمله به طور تازگی کشف شده استفاده می کنند و از سدهای امنیتی سنتی عبور می کنند، پیش بینی کنند.
2) پاسخ به تهدید
پلتفرم های هوش مصنوعی اقدامات امنیتی را ایجاد و به طور خودکار اجرا می کنند.
3) تقویت نیروی انسانی
متخصصان امنیتی اغلب تحت انبوهی از هشدارها و کارهای تکراری قرار دارند. هوش مصنوعی می تواند با اولویت بندی خودکار هشدارهای کم خطر و خودکار کردن تجزیه و تحلیل داده های بزرگ و سایر کارهای تکراری، به رفع خستگی ناشی از هشدار کمک کند و کارشناسان امنیتی را برای انجام وظایف پیچیده تر آزاد کند.
سایر مزایای خودکارسازی در امنیت سایبری شامل طبقه بندی حملات، طبقه بندی بدافزار، تجزیه و تحلیل ترافیک، تجزیه و تحلیل انطباق و موارد دیگر می شود.
فروشندگان و ابزارهای امنیت سایبری
فروشندگان در زمینه امنیت سایبری طیف وسیعی از محصولات و خدمات امنیتی را ارائه می دهند که در دسته بندی های زیر قرار می گیرند:
- مدیریت هویت و دسترسی (IAM): به سازمان ها کمک می کند تا کنترل کنند که چه کسی به منابع و داده های آنها دسترسی دارد و همچنین سطح دسترسی آنها را مدیریت کند.
- فایروال ها: ترافیک ورودی و خروجی شبکه را کنترل می کنند تا از دسترسی غیرمجاز و فعالیت های مخرب جلوگیری کنند.
- محافظت از نقطه پایانی: دستگاه های فردی (مانند لپ تاپ، تبلت، تلفن) را از بدافزار، حملات فیشینگ و سایر تهدیدات سایبری محافظت می کند.
- آنتی ویروس و ضد بدافزار: نرم افزارهایی هستند که به شناسایی، جلوگیری و حذف بدافزار از رایانه ها کمک می کنند.
- سیستم های پیشگیری و تشخیص نفوذ(IPS): به شناسایی و جلوگیری از دسترسی های غیرمجاز به شبکه ها و سیستم های رایانه ای کمک می کنند.
- جلوگیری از دست دادن داده ها (Data loss prevention): از خروج غیرمجاز داده های حساس از یک سازمان جلوگیری می کند.
- تشخیص و پاسخ به نقاط پایانی (EDR): به سازمان ها کمک می کند تا تهدیدات را در دستگاه های فردی شناسایی، بررسی و به آنها پاسخ دهند.
- مدیریت اطلاعات و رخداد امنیتی (SIEM): رویدادهای امنیتی را در سراسر شبکه جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کند تا به سازمان ها در شناسایی و پاسخ به تهدیدات کمک کند.
- رمزگذاری (Encryption): داده ها را به فرم غیرقابل خواندن تبدیل می کند تا از دسترسی غیرمجاز محافظت کند.
- اسکنرهای آسیب پذیری: به شناسایی نقاط ضعف در سیستم های رایانه ای که می تواند توسط مهاجمین مورد سوء استفاده قرار گیرد، کمک می کند.
- شبکه های خصوصی مجازی (VPN): اتصالی امن و رمزگذاری شده به شبکه دیگری (معمولاً شبکه عمومی) فراهم می کند.
- سکوی محافظت از بار کاری ابری: به ایمن سازی برنامه ها و داده هایی که در ابر اجرا می شوند، کمک می کند.
- کارگزار امنیت دسترسی ابری: به کنترل و نظارت بر دسترسی به منابع ابری سازمان کمک می کند.
برخی از نمونه های فروشندگان ابزارهای امنیت سایبری عبارتند از:
- Bitdefender
- Sophos
- Check Point Software
- Cisco
- Code42 Software Inc.
- CrowdStrike
- FireEye
- Fortinet
- IBM
- Imperva
- KnowBe4, Inc
- McAfee
- Microsoft
- Palo Alto Networks
- Rapid7
- Splunk
- Symantec by Broadcom
- Trend Micro
- Trustwave
فرصت های شغلی در امنیت سایبری چیست؟
با گسترش چشم انداز تهدیدات سایبری و ظهور تهدیدات جدید، سازمان ها به افرادی با آگاهی از امنیت سایبری و مهارت های سخت افزاری و نرم افزاری نیاز دارند.
متخصصان فناوری اطلاعات و سایر متخصصان کامپیوتر در نقش های امنیتی زیر مورد نیاز هستند:
- مدیر ارشد امنیت اطلاعات (CISO): یک CISO کسی است که برنامه امنیت را در سراسر سازمان اجرا می کند و بر عملیات بخش امنیت فناوری اطلاعات نظارت دارد.
- مدیر ارشد امنیت (CSO): یک CSO مدیر مسئولی است که امنیت فیزیکی و سایبری شرکت را بر عهده دارد.
- تحلیلگران پزشکی قانونی رایانه: آنها به منظور جلوگیری از وقوع مجدد حملات سایبری، کامپیوترها و دستگاه های دیجیتالی درگیر در جرایم سایبری را بررسی می کنند. تحلیلگران پزشکی قانونی رایانه چگونگی دسترسی یک عامل تهدید به شبکه را کشف کرده و شکاف های امنیتی را شناسایی می کنند. این موقعیت همچنین مسئول آماده سازی ادله برای اهداف قانونی است.
- مهندسان امنیت: این متخصصان فناوری اطلاعات با تمرکز بر کنترل کیفیت در زیرساخت فناوری اطلاعات، دارایی های شرکت را در برابر تهدیدات محافظت می کنند.
- معماران امنیت: این افراد مسئول برنامه ریزی، تجزیه و تحلیل، طراحی، تست، نگهداری و پشتیبانی از زیرساخت حیاتی سازمان هستند.
- تحلیلگران امنیت: این متخصصان فناوری اطلاعات اقدامات و کنترل‌های امنیتی را برنامه‌ریزی می‌کنند، از فایل‌های دیجیتال محافظت می‌کنند و ممیزی‌های امنیتی داخلی و خارجی را انجام می‌دهند.
- توسعه دهندگان نرم افزار امنیتی: این متخصصان فناوری اطلاعات نرم افزار را توسعه می دهند و اطمینان حاصل می کنند که برای جلوگیری از حملات احتمالی ایمن است.
- معماران امنیت شبکه: مسئولیت‌های آنها شامل تعریف خط‌مشی‌ها و رویه‌های شبکه و پیکربندی ابزارهای امنیت شبکه مانند پیکربندی آنتی‌ویروس و فایروال است. معماران امنیت شبکه ضمن حفظ در دسترس بودن و عملکرد شبکه، استحکام امنیتی را بهبود می‌بخشند.
- تسترهای نفوذ: این افراد هکرهای اخلاقی هستند که امنیت سیستم‌ها، شبکه‌ها و برنامه‌های کاربردی را آزمایش می‌کنند و به دنبال آسیب‌پذیری‌هایی هستند که بازیگران مخرب می‌توانند از آنها سوء استفاده کنند.
- شکارچیان تهدید: این متخصصان فناوری اطلاعات، تحلیلگرانی هستند که هدفشان کشف آسیب پذیری ها و حملات و کاهش آنها قبل از اینکه خطری برای کسب و کار ایجاد کنند، است.
سایر مشاغل امنیت سایبری شامل مشاوران امنیت، مسئولان حفاظت از داده، معماران امنیت ابری، مدیران و تحلیلگران عملیات امنیتی، بازرسان امنیتی، رمزنگاران و مدیران امنیت است.
موقعیت های سطح ابتدایی امنیت سایبری به طور معمول به یک تا سه سال تجربه و مدرک کارشناسی در تجارت یا هنرهای آزاد، به همراه گواهینامه هایی مانند +CompTIA Security نیاز دارند. مشاغل در این زمینه شامل تحلیلگر امنیت سایبری و تحلیلگر امنیت شبکه، و همچنین تحلیلگران ریسک امنیت سایبری و SOC می شود.
موقعیت های میانی به طور معمول به سه تا پنج سال تجربه نیاز دارند. این موقعیت ها به طور معمول شامل مهندسان امنیت، تحلیلگران امنیت و تحلیلگران پزشکی قانونی است.
موقعیت های سطح ارشد به طور معمول به پنج تا هشت سال تجربه نیاز دارند. آنها به طور معمول شامل موقعیت هایی مانند تحلیلگر ارشد ریسک امنیت سایبری، مهندس ارشد امنیت برنامه های کاربردی، تستر نفوذ، شکارچی تهدید و تحلیلگر امنیت ابری می شوند.
موقعیت های سطح بالاتر به طور کلی به بیش از هشت سال تجربه نیاز دارند و به طور معمول شامل موقعیت های C-level می شوند.
با تکامل فناوری‌های جدید، می‌توان آنها را در امنیت سایبری برای بهبود شیوه‌های امنیتی به کار برد. برخی از روندهای فناوری اخیر در امنیت سایبری عبارتند از:
- اتوماسیون امنیت از طریق هوش مصنوعی (AI): در حالی که هوش مصنوعی و یادگیری ماشین می‌توانند به مهاجمان کمک کنند، از آنها می‌توان برای خودکار کردن کارهای امنیت سایبری نیز استفاده کرد. هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل حجم زیادی از داده‌ها برای شناسایی الگوها و پیش‌بینی تهدیدات بالقوه مفید است. ابزارهای هوش مصنوعی همچنین می‌توانند راه‌حل‌های احتمالی برای آسیب‌پذیری‌ها را پیشنهاد کرده و الگوهای رفتار غیرمعمول را شناسایی کنند.
- معماری اعتماد صفر (Zero-Trust): اصول اعتماد صفر فرض می‌کنند که هیچ کاربر یا دستگاهی بدون تأیید قابل اعتماد نیست. اجرای رویکرد اعتماد صفر می‌تواند علاوه بر سایر مزایای اعتماد صفر، هم فرکانس و هم شدت وقوع حوادث امنیت سایبری را کاهش دهد.
- بیومتریک رفتاری: این روش امنیت سایبری از یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل رفتار کاربر استفاده می کند. این روش می‌تواند الگوهایی را در نحوه تعامل کاربران با دستگاه‌هایشان برای شناسایی تهدیدات بالقوه، مانند دسترسی شخص دیگری به حساب کاربری آنها، شناسایی کند.
- بهبود مستمر قابلیت‌های پاسخگویی: سازمان‌ها باید دائماً برای پاسخگویی به حملات باج افزار در مقیاس بزرگ آماده باشند تا بتوانند بدون پرداخت باج و بدون از دست دادن داده‌های حیاتی، به تهدیدات به درستی پاسخ دهند.
- رایانه‌های کوانتومی: در حالی که این فناوری هنوز در مراحل اولیه است و راه درازی برای استفاده شدن در پیش دارد، رایانه‌های کوانتومی تأثیر زیادی بر شیوه‌های امنیت سایبری خواهند داشت و مفاهیم جدیدی مانند رمزنگاری کوانتومی را معرفی خواهند کرد.
امنیت سایبری دارای جنبه‌های متعددی است که برای اجرای موفق، نیازمند نگاهی دقیق و مداوم است. اجرای امنیت سایبری خود را با استفاده از این بهترین شیوه‌ها و نکات امنیت سایبری بهبود بخشید.
